தில்லை – அப்பர் தேவாரம் (4):

(1)
பனைக்கை மும்மத வேழம் உரித்தவன்
நினைப்பவர் மனம் கோயிலாக் கொண்டவன்
அனைத்தும் வேடமாம் அம்பலக் கூத்தனைத்
தினைத்தனைப் பொழுதும் மறந்து உய்வனோ
(2)
தீர்த்தனைச் சிவனைச் சிவலோகனை
மூர்த்தியை முதலாய ஒருவனைப்
பார்த்தனுக்கருள் செய்த சிற்றம்பலக்
கூத்தனைக், கொடியேன் மறந்து உய்வனோ
(3)
கட்டும் பாம்பும் கபாலங்கை மான்மறி
இட்டமாயிடு காட்டு எரியாடுவான்
சிட்டர் வாழ்தில்லை அம்பலக் கூத்தனை
எட்டனைப் பொழுதும் மறந்து உய்வனோ
(4)
மாணி பால் கறந்தாட்டி வழிபட
நீள்உலகெலாம் ஆளக் கொடுத்தஎன்
ஆணியைச் செம்பொன் அம்பலத்துள் நின்ற
தாணுவைத் தமியேன் மறந்து உய்வனோ
(5)
பித்தனைப், பெரும் காடரங்கா உடை
முத்தனை, முளை வெண்மதி சூடியைச்
சித்தனைச், செம்பொன் அம்பலத்துள் நின்ற
அத்தனை, அடியேன் மறந்து உய்வனோ
(6)
நீதியை, நிறைவை, மறை நான்குடன்
ஓதியை, ஒருவர்க்கும் அறிவொணாச்
சோதியைச், சுடர்ச் செம்பொனின் அம்பலத்து
ஆதியை, அடியேன் மறந்து உய்வனோ
(7)
மைகொள் கண்டன், எண்தோளன், முக்கண்ணினன்
பைகொள் பாம்பரை ஆர்த்த பரமனார்
செய்ய மாதுறை சிற்றம்பலத்தெங்கள்
ஐயனை அடியேன் மறந்து உய்வனோ
(8)
முழுதும் வானுலகத்துள தேவர்கள்
தொழுதும் போற்றியும் தூயசெம் பொன்னினால்
எழுதி மேய்ந்த சிற்றம்பலக் கூத்தனை
இழுதையேன் மறந்து எங்ஙனம் உய்வனோ
(9)
காருலா மலர்க் கொன்றையந்தாரனை
வாருலாமுலை மங்கை மணாளனைத்
தேருலாவிய தில்லையுள் கூத்தனை
ஆர்கிலா அமுதை மறந்து உய்வனோ
(10)
ஓங்கு மால்வரை ஏந்தலுற்றான் சிரம்
வீங்கி விம்முற ஊன்றிய தாளினான்
தேங்கு நீர்வயல் சூழ்தில்லைக் கூத்தனைப்
பாங்கிலாத் தொண்டனேன் மறந்து உய்வனோ

 

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page