திருமாற்பேறு – அப்பர் தேவாரம் (3):

<– திருமாற்பேறு

(1)
பாரானைப், பாரினது பயனானானைப்
    படைப்பாகிப் பல்லுயிர்க்கும் பரிவோன் தன்னை
ஆராத இன்னமுதை அடியார் தங்கட்கு
    அனைத்துலகும் ஆனானை, அமரர் கோனைக்
காராரும் கண்டனைக், கயிலை வேந்தைக்
    கருதுவார் மனத்தானைக், காலற் செற்ற
சீரானைச், செல்வனைத், திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(2)
விளைக்கின்ற நீராகி வித்துமாகி
    விண்ணொடு மண்ணாகி விளங்கு செம்பொன்
துளைக்கின்ற துளையாகிச் சோதியாகித்
    தூண்டரிய சுடராகித் துளக்கில் வான்மேல்
முளைக்கின்ற கதிர்மதியும் அரவுமொன்றி
    முழங்கொலி நீர்க் கங்கையொடு மூவாதென்றும்
திளைக்கின்ற சடையானைத், திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(3)
மலைமகள் தம் கோனவனை, மாநீர் முத்தை
    மரகதத்தை, மாமணியை, மல்கு செல்வக்
கலைநிலவு கையானைக், கம்பன் தன்னைக்
    காண்பினிய செழுஞ்சுடரைக், கனகக் குன்றை
விலைபெரிய வெண்ணீற்று மேனியானை
    மெய்யடியார் வேண்டுவதே வேண்டுவானைச்
சிலைநிலவு கரத்தானைத், திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(4)
உற்றானை உடல் தனக்கோர் உயிரானானை
    ஓங்காரத்தொருவனை, அங்குமையோர் பாகம்
பெற்றானைப், பிஞ்ஞகனைப், பிறவாதானைப்
    பெரியனவும் அரியனவும் எல்லாம் முன்னே
கற்றானைக், கற்பனவும் தானேயாய
    கச்சி ஏகம்பனைக், காலன் வீழச்
செற்றானைத், திகழொளியைத், திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(5)
நீறாகி நீறுமிழும் நெருப்புமாகி
    நினைவாகி, நினைவினிய மலையான் மங்கை
கூறாகிக் கூற்றாகிக் கோளுமாகிக்
    குணமாகிக் குறையாத உவகைக் கண்ணீர்
ஆறாத ஆனந்தத்தடியார் செய்த
    அனாசாரம் பொறுத்தருளி அவர்மேல் என்றும்
சீறாத பெருமானைத் திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(6)
மருவினிய மறைப்பொருளை மறைக்காட்டானை
    மறப்பிலியை மதிஏந்து சடையான் தன்னை
உருநிலவும் ஒண்சுடரை உம்பரானை
    உரைப்பினிய தவத்தானை உலகின் வித்தைக்
கருநிலவு கண்டனைக் காளத்தியைக்
    கருதுவார் மனத்தானைக் கல்வி தன்னைச்
செருநிலவு படையானைத் திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(7)
பிறப்பானைப் பிறவாத பெருமையானைப்
    பெரியானை அரியானைப் பெண்ஆணாய
நிறத்தானை நின்மலனை, நினையாதாரை
    நினையானை, நினைவோரை நினைவோன் தன்னை
அறத்தானை அறவோனை, ஐயன் தன்னை
    அண்ணல் தனை, நண்ணரிய அமரர்ஏத்தும்
திறத்தானைத், திகழொளியைத், திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(8)
வானகத்தில் வளர்முகிலை மதியம் தன்னை
    வணங்குவார் மனத்தானை, வடிவார் பொன்னை
ஊனகத்தில் உறுதுணையை, உலவாதானை
    ஒற்றியூர் உத்தமனை, ஊழிக்கன்றைக்
கானகத்துக் கருங்களிற்றைக், காளத்தியைக்
    கருதுவார் கருத்தானைக், கருவை, மூலத்
தேனகத்தில் இன்சுவையைத், திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(9)
முற்றாத முழுமுதலை முளையை மொட்டை
    முழுமலரின் மூர்த்தியை, முனியாதென்றும்
பற்றாகிப் பல்லுயிர்க்கும் பரிவோன் தன்னைப்
    பராபரனைப் பரஞ்சுடரைப் பரிவோர் நெஞ்சில்
உற்றானை உயர்கருப்புச் சிலையோன் நீறாய்
    ஒள்ளழல்வாய் வேவவுறு நோக்கத்தானைச்
செற்றானைத் திரிபுரங்கள், திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே
(10)
விரித்தானை நான் மறையோடங்கம்ஆறும்
    வெற்பெடுத்த இராவணனை விரலால் ஊன்றி
நெரித்தானை, நின்மலனை அம்மான் தன்னை
    நிலாநிலவு செஞ்சடைமேல் நிறைநீர்க் கங்கை
தரித்தானைச், சங்கரனைச் சம்பு தன்னைத்
    தரியலர்கள் புரமூன்றும் தழல்வாய் வேவச்
சிரித்தானைத், திகழொளியைத் திருமாற்பேற்றெம்
    செம்பவளக் குன்றினைச் சென்றடைந்தேன் நானே

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page