திருப்பள்ளியின் முக்கூடல்:

<– சோழ நாடு (காவிரி தென்கரை)

(குறிப்பு: அப்பர் சுவாமிகளால் மட்டுமே பாடல் பெற்றுள்ள திருத்தலம்)

(அப்பர் தேவாரம்):

(1)
ஆராத இன்னமுதை அம்மான் தன்னை
    அயனொடுமால் அறியாத ஆதியானைத்
தாராரும் மலர்க்கொன்றைச் சடையான் தன்னைச்
    சங்கரனைத் தன்னொப்பார் இல்லாதானை
நீரானைக் காற்றானைத் தீயானானை
    நீள்விசும்பாய் ஆழ்கடல்கள் ஏழும் சூழ்ந்த
பாரானைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(2)
விடையானை, விண்ணவர்கள் எண்ணத்தானை
    வேதியனை, வெண்திங்கள் சூடும் சென்னிச்
சடையானைச், சாமம்போல் கண்டத்தானைத்
    தத்துவனைத், தன்னொப்பார் இல்லாதானை
அடையாதார் மும்மதிலும் தீயில் மூழ்க
    அடுகணை கோத்தெய்தானை, அயில்கொள் சூலப்
படையானைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(3)
பூதியனைப், பொன்வரையே போல்வான் தன்னைப்
    புரிசடைமேல் புனல்கரந்த புனிதன் தன்னை
வேதியனை, வெண்காடு மேயான் தன்னை
    வெள்ளேற்றின் மேலானை, விண்ணோர்க்கெல்லாம்
ஆதியனை, ஆதிரை நன்னாளான் தன்னை
    அம்மானை, மைம்மேவு கண்ணியாளோர்
பாதியனைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(4)
போர்த்தானை ஆனையின் தோல், புரங்கள் மூன்றும்
    பொடியாக எய்தானைப், புனிதன் தன்னை
வார்த்தாங்கு வனமுலையாள் பாகன் தன்னை
    மறிகடலுள் நஞ்சுண்டு வானோர் அச்சம்
தீர்த்தானைத், தென்திசைக்கே காமன் செல்லச்
    சிறிதளவில் அவனுடலம் பொடியா ஆங்கே
பார்த்தானைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(5)
அடைந்தார்தம் பாவங்கள் அல்லல் நோய்கள்
    அருவினைகள் நல்குரவு செல்லா வண்ணம்
கடிந்தானைக், கார்முகில்போல் கண்டத்தானைக்
    கடுஞ்சினத்தோன் தன்னுடலை நேமியாலே
தடிந்தானைத், தன்னொப்பார் இல்லாதானைத்
    தத்துவனை, உத்தமனை, நினைவார் நெஞ்சில்
படிந்தானைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(6)
கரந்தானைச் செஞ்சடைமேல் கங்கை வெள்ளம்
    கனலாடு திருமேனிக் கமலத்தோன்தன்
சிரந்தாங்கு கையானைத், தேவதேவைத்
    திகழொளியைத், தன்னடியே சிந்தை செய்வார்
வருந்தாமைக் காப்பானை, மண்ணாய் விண்ணாய்
    மறிகடலாய் மால்விசும்பாய் மற்றுமாகிப்
பரந்தானைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(7)
நதியாரும் சடையானை, நல்லூரானை
    நள்ளாற்றின் மேயானை, நல்லத்தானை
மதுவாரும் பொழில்புடைசூழ் வாய்மூரானை
    மறைக்காடு மேயானை, ஆக்கூரானை
நிதியாளன் தோழனை, நீடூரானை
    நெய்த்தான மேயானை, ஆரூர்என்னும்
பதியானைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(8)
நற்றவனை, நான்மறைகள் ஆயினானை
    நல்லானை, நணுகாதார் புரங்கள் மூன்றும்
செற்றவனைச், செஞ்சடைமேல் திங்கள் சூடும்
    திருவாரூர்த் திருமூலட்டானம் மேய
கொற்றவனைக், கூரரவம் பூண்டான் தன்னைக்
    குறைந்தடைந்து தன்திறமே கொண்டார்க்கென்றும்
பற்றவனைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(9)
ஊனவனை, உடலவனை, உயிரானானை
    உலகேழும் ஆனானை, உம்பர் கோவை
வானவனை, மதிசூடும் வளவியானை
    மலைமகள்முன் வராகத்தின் பின்பே சென்ற
கானவனைக், கயிலாய மலையுளானைக்
    கலந்துருகி நைவார்தம் நெஞ்சினுள்ளே
பானவனைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே
(10)
தடுத்தானைத் தான்முனிந்து தன்தோள் கொட்டித்
    தடவரையை இருபதுதோள் தலையினாலும்
எடுத்தானைத் தாள்விரலால் மாள ஊன்றி
    எழுநரம்பின் இசைபாடல் இனிது கேட்டுக்
கொடுத்தானைப் பேரோடும் கூர்வாள் தன்னைக்
    குரைகழலால் கூற்றுவனை மாள அன்று
படுத்தானைப், பள்ளியின் முக்கூடலானைப்
    பயிலாதே பாழேநான் உழன்றவாறே

 

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page