(1)
மடையில் வாளை பாய, மாதரார்
குடையும் பொய்கைக் கோலக்கா உளான்
சடையும் பிறையும் சாம்பல் பூச்சும், கீள்
உடையும் கொண்ட உருவம் என் கொலோ
(2)
பெண்தான் பாகமாகப் பிறைச்சென்னி
கொண்டான், கோலக்காவு கோயிலாக்
கண்டான், பாதம் கையால் கூப்பவே
உண்டான் நஞ்சை உலகம் உய்யவே
(3)
பூணல் பொறிகொள் அரவம் புன்சடை
கோணல் பிறையன் குழகன் கோலக்கா
மாணப் பாடி மறை வல்லானையே
பேணப் பறையும் பிணிகளானவே
(4)
தழுக்கொள் பாவம் தளர வேண்டுவீர்
மழுக்கொள் செல்வன் மறிசேர் அங்கையான்
குழுக்கொள் பூதப் படையான் கோலக்கா
இழுக்கா வண்ணம் ஏத்தி வாழ்மினே
(5)
மயிலார் சாயல் மாதோர் பாகமா
எயிலார் சாய எரித்த எந்தை தன்
குயிலார் சோலைக் கோலக்காவையே
பயிலா நிற்கப் பறையும் பாவமே
(6)
வெடிகொள் வினையை வீட்ட வேண்டுவீர்
கடிகொள் கொன்றை கலந்த சென்னியான்
கொடிகொள் விழவார் கோலக்காவுள் எம்
அடிகள் பாதம் அடைந்து வாழ்மினே
(7)
நிழலார் சோலை நீல வண்டினம்
குழலார் பண்செய் கோலக்கா உளான்
கழலான் மொய்த்த பாதம் கைகளால்
தொழலார் பக்கல் துயரம் இல்லையே
(8)
எறியார் கடல்சூழ் இலங்கைக்கோன் தனை
முறியார் தடக்கை அடர்த்த மூர்த்திதன்
குறியார் பண்செய் கோலக்காவையே
நெறியால் தொழுவார் வினைகள் நீங்குமே
(9)
நாற்ற மலர்மேல் அயனும், நாகத்தில்
ஆற்றலணை மேலவனும் காண்கிலாக்
கூற்றம் உதைத்த குழகன் கோலக்கா
ஏற்றான் பாதம் ஏத்தி வாழ்மினே
(10)
பெற்ற மாசு பிறக்கும் சமணரும்
உற்ற துவர்தோய் உருவிலாளரும்
குற்ற நெறியார் கொள்ளார் கோலக்காப்
பற்றிப் பரவப் பறையும் பாவமே
(11)
நலங்கொள் காழி ஞானசம்பந்தன்
குலங்கொள் கோலக்கா உளானையே
வலங்கொள் பாடல்வல்ல வாய்மையார்
உலங்கொள் வினைபோய் ஓங்கி வாழ்வரே
