புள்ளிருக்கு வேளூர் (வைத்தீஸ்வரன் கோயில்) – அப்பர் தேவாரம் (2):

<– புள்ளிருக்கு வேளூர் (வைத்தீஸ்வரன் கோயில்)

(1)
ஆண்டானை, அடியேனை ஆளாக் கொண்டு
    அடியோடுமுடி அயன்மால் அறியா வண்ணம்
நீண்டானை, நெடுங்கள மாநகரான் தன்னை
    நேமிவான் படையால் நீளுரவோன் ஆகம்
கீண்டானைக், கேதாரம் மேவினானைக்
    கேடிலியைக், கிளர்பொறி வாளரவோடென்பு
பூண்டானைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே
.
(2)
சீர்த்தானைச் சிறந்து அடியேன் சிந்தையுள்ளே
    திகழ்ந்தானைச், சிவன் தன்னைத், தேவதேவைக்
கூர்த்தானைக், கொடுநெடுவேல் கூற்றம் தன்னைக்
    குரைகழலால் குமைத்து முனி கொண்ட அச்சம்
பேர்த்தானைப், பிறப்பிலியை, இறப்பொன்றில்லாப்
    பெம்மானைக், கைம்மாவின் உரிவை பேணிப்
போர்த்தானைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே.(3)
பத்திமையால் பணிந்தடியேன் தன்னைப் பன்னாள்
    பாமாலை பாடப் பயில்வித்தானை
எத்தேவும் ஏத்தும் இறைவன் தன்னை
    எம்மானை என்உள்ளத்துள்ளே ஊறும்
அத்தேனை, அமுதத்தை, ஆவின் பாலை
    அண்ணிக்கும் தீங்கரும்பை, அரனை, ஆதிப்
புத்தேளைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கி னேனே.

(4)
இருளாய உள்ளத்தின் இருளை நீக்கி
    இடர்பாவம் கெடுத்து, ஏழையேனை உய்யத்
தெருளாத சிந்தைதனைத் தெருட்டித் தன்போல்
    சிவலோக நெறியறியச் சிந்தை தந்த
அருளானை, ஆதிமா தவத்துளானை
    ஆறங்க நால் வேதத்தப்பால் நின்ற
பொருளானைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே

(5)
மின்னுருவை, விண்ணகத்தில் ஒன்றாய், மிக்கு
    வீசுங்கால் தன்னகத்தில் இரண்டாய்ச், செந்தீத்
தன்னுருவின் மூன்றாய்த், தாழ்புனலின் நான்காய்த்
    தரணிதலத்து அஞ்சாகி எஞ்சாத் தஞ்ச
மன்னுருவை, வான்பவளக் கொழுந்தை, முத்தை
    வளரொளியை வயிரத்தை மாசொன்றில்லாப்
பொன்னுருவைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே.

(6)
அறையார்பொற் கழலார்ப்ப அணியார் தில்லை
    அம்பலத்துள் நடமாடும் அழகன் தன்னைக்
கறையார் மூவிலை நெடுவேல் கடவுள் தன்னைக்
    கடல்நாகைக் காரோணம் கருதினானை
இறையானை, என்உள்ளத்துள்ளே விள்ளாது
    இருந்தானை, ஏழ்பொழிலும் தாங்கி நின்ற
பொறையானைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே

(7)
நெருப்பனைய திருமேனி வெண்ணீற்றானை
    நீங்காதென் உள்ளத்தினுள்ளே நின்ற
விருப்பவனை, வேதியனை, வேத வித்தை
    வெண்காடும் வியன்துருத்தி நகரும் மேவி
இருப்பவனை, இடைமருதோடு ஈங்கோய் நீங்கா
    இறையவனை, எனையாளும் கயிலை என்னும்
பொருப்பவனைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே.

(8)
பேராயிரம் பரவி வானோர் ஏத்தும்
    பெம்மானைப், பிரிவிலா அடியார்க்கென்றும்
வாராத செல்வம் வருவிப்பானை
    மந்திரமும் தந்திரமும் மருந்துமாகித்
தீராநோய் தீர்த்தருள வல்லான் தன்னைத்
    திரிபுரங்கள் தீயெழத்திண் சிலைகைக் கொண்ட
போரானைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே.

(9)
பண்ணியனைப் பைங்கொடியாள் பாகன் தன்னைப்
    படர்சடைமேல் புனல்கரந்த படிறன் தன்னை
நண்ணியனை என்னாக்கித் தன்னானானை
    நான்மறையின் நற்பொருளை, நளிர்வெண் திங்கள்
கண்ணியனைக் கடியநடை விடையொன்றேறும்
    காரணனை நாரணனைக், கமலத்தோங்கும்
புண்ணியனைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே.

(10)
இறுத்தானை இலங்கையர்கோன் சிரங்கள் பத்தும்
    எழுநரம்பின் இன்னிசை கேட்டு இன்புற்றானை
அறுத்தானை, அடியார்தம் அருநோய் பாவம்
    அலைகடலில் ஆலாலமுண்டு கண்டம்
கறுத்தானைக், கண்ணழலால் காமன் ஆகம்
    காய்ந்தானைக், கனல்மழுவும் கலையும் அங்கை
பொறுத்தானைப், புள்ளிருக்கு வேளூரானைப்
    போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கினேனே

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page