திருவொற்றியூர் – அப்பர் தேவாரம் (2):

<– திருவொற்றியூர்

(1)
வண்டோங்கு செங்கமலம் கழுநீர் மல்கும்
    மதமத்தம் சேர்சடைமேல் மதியம் சூடித்
திண்தோள்கள் ஆயிரமும் வீசி நின்று
    திசைசேர நடமாடிச் சிவலோகனார்
உண்டார் நஞ்சு உலகுக்கோர் உறுதி வேண்டி
    ஒற்றியூர் மேய ஒளி வண்ணனார்
கண்டேன் நான் கனவகத்தில், கண்டேற்கெந்தன்
    கடும்பிணியும் சுடுந்தொழிலும் கைவிட்டவே
(2)
ஆகத்தோர் பாம்பசைத்து வெள்ளேறேறி
    அணிகங்கை செஞ்சடைமேல் ஆர்க்கச் சூடிப்
பாகத்தோர் பெண்ணுடையார் ஆணுமாவர்
    பசுவேறி உழிதரும் எம் பரமயோகி
காமத்தால் ஐங்கணையான் தன்னை வீழக்
    கனலா எரிவிழித்த கண் மூன்றினார்
ஓமத்தால் நான்மறைகள் ஓதல் ஓவா
    ஒளிதிகழும் ஒற்றியூர் உறைகின்றாரே
(3)
வெள்ளத்தைச் செஞ்சடைமேல் விரும்பி வைத்தீர்
    வெண்மதியும் பாம்பும் உடனே வைத்தீர்
கள்ளத்தை மனத்தகத்தே கரந்து வைத்தீர்
    கண்டார்க்குப் பொல்லாது கண்டீர், எல்லே
கொள்ளத்தான் இசைபாடிப் பலியும் கொள்ளீர்
    கோளரவும் குளிர்மதியும் கொடியும் காட்டி
உள்ளத்தை நீர்கொண்டீர், ஓதல் ஓவா
    ஒளிதிகழும் ஒற்றியூர் உடைய கோவே
(4)
நரையார்ந்த விடையேறி நீறு பூசி
    நாகம் கச்சரைக்கார்த்தோர் தலை கையேந்தி
உரையா வந்தில் புகுந்து பலிதான் வேண்ட
    எம்அடிகள் உம்ஊர் தான் ஏதோ என்ன
விரையாதே கேட்டியேல் வேற்கண் நல்லாய்
    விடுங்கலங்கள் நெடுங்கடலுள் நின்று தோன்றும்
திரைமோதக் கரையேறிச் சங்கமூரும்
    திருவொற்றியூர் என்றார் தீயவாறே
(5)
மத்தமா களியானை உரிவை போர்த்து
    வானகத்தார் தானகத்தாராகி நின்று
பித்தர்தாம் போலங்கோர் பெருமை பேசிப்
    பேதையரை அச்சுறுத்திப் பெயரக் கண்டு
பத்தர்கள்தாம் பலருடனே கூடிப்பாடிப்
    பயின்றிருக்கும் ஊர்ஏதோ பணீயீர் என்ன
ஒத்தமைந்த உத்திரநாள் தீர்த்தமாக
    ஒளிதிகழும் ஒற்றியூர் என்கின்றாரே
(6)
கடிய விடையேறிக் காள கண்டர்
    கலையோடு மழுவாளோர் கையிலேந்தி
இடிய பலிகொள்ளார், போவார் அல்லர்
    எல்லாம்தான் இவ்வடிகள் யார்என்பாரே
வடிவுடைய மங்கையும் தாமும் எல்லாம்
    வருவாரை எதிர்கண்டோம் மயிலாப்புள்ளே
செடிபடு வெண்தலை ஒன்றேந்தி வந்து
    திருவொற்றியூர் புக்கார் தீயவாறே
(7)
வல்லாராய் வானவர்கள் எல்லாம் கூடி
    வணங்குவார் வாழ்த்துவார் வந்து நிற்பார்
எல்லேயெம் பெருமானைக் காணோம்என்ன
    எவ்வாற்றால் எவ்வகையால் காண மாட்டார்
நல்லார்கள் நான்மறையோர் கூடி நேடி
    நாமிருக்கும் ஊர் பணியீர் அடிகேள் என்ன
ஒல்லைதான் திரையேறி ஓதம் மீளும்
    ஒளிதிகழும் ஒற்றியூர் என்கின்றாரே
(8)
நிலைப்பாடே நான் கண்டதேடீ கேளாய்
    நெருநலை நற்பகல் இங்கோர் அடிகள் வந்து
கலைப்பாடும் கண்மலரும் கலக்க நோக்கிக்
    கலந்து பலியிடுவேன் எங்கும் காணேன்
சலப்பாடே இனியொருநாள் காண்பேனாகில்
    தன்னாகத்கென்னாகம் ஒடுங்கும் வண்ண
முலைப்பாடே படத்தழுவிப் போகலொட்டேன்
    ஒற்றியூர் உறைந்திங்கே திரிவானையே
(9)
மண்ணல்லை விண்ணல்லை வலயமல்லை
    மலையல்லை கடலல்லை வாயுவல்லை
எண்ணல்லை எழுத்தல்லை எரியுமல்லை
    இரவல்லை பகலல்லை யாவுமல்லை
பெண்ணல்லை ஆணல்லை பேடுமல்லை
    பிறிதல்லை ஆனாயும் பெரியாய் நீயே
உண்ணல்லை நல்லார்க்குத் தீயை அல்லை
    உணர்வரிய ஒற்றியூர் உடைய கோவே
(10)
மருவுற்ற மலர்க்குழலி மடவாள் அஞ்ச
    மலைதுளங்கத் திசைநடுங்கச் செறுத்து நோக்கிச்
செருவுற்ற வாளரக்கன் வலிதான் மாளத்
    திருவடியின் விரலொன்றால் அலற ஊன்றி
உருவொற்றி அங்கிருவர் ஓடிக் காண
    ஓங்கின அவ்வொள்ளழலார் இங்கே வந்து
திருவொற்றியூர் நம்மூர் என்று போனார்
    செறிவளைகள் ஒன்றொன்றாச் சென்றவாறே

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page