(1)
திருவேஎன் செல்வமே தேனே, வானோர்
செழுஞ்சுடரே, செழுஞ்சுடர் நற்சோதி மிக்க
உருவே, என்உறவே, என் ஊனே, ஊனின்
உள்ளமே, உள்ளத்தினுள்ளே நின்ற
கருவே, என் கற்பகமே, கண்ணே கண்ணில்
கருமணியே, மணியாடு பாவாய் காவாய்
அருவாய வல்வினைநோய் அடையா வண்ணம்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(2)
மாற்றேன் எழுத்தஞ்சும் எந்தன் நாவின்
மறவேன் திருவருள்கள் வஞ்ச நெஞ்சின்
ஏற்றேன், பிறதெய்வம் எண்ணா நாயேன்
எம்பெருமான் திருவடியே எண்ணின் அல்லால்
மேற்றான்நீ செய்வனகள் செய்யக் கண்டு
வேதனைக்கே இடங்கொடுத்து நாளுநாளும்
ஆற்றேன் அடியேனை அஞ்சேல்என்னாய்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(3)
வரையார் மடமங்கை பங்கா, கங்கை
மணவாளா, வார்சடையாய், நிந்தன் நாமம்
உரையா உயிர்போகப் பெறுவேனாகில்
உறுநோய் வந்தெத்தனையும் உற்றால்என்னே
கரையா நினைந்துருகிக் கண்ணீர் மல்கிக்
காதலித்து நின்கழலே ஏத்தும் அன்பர்க்கு
அரையா, அடியேனை அஞ்சேல்என்னாய்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(4)
சிலைத்தார் திரிபுரங்கள் தீயில் வேவச்
சிலைவளைவித்து, உமையவளை அஞ்ச நோக்கிக்
கலித்தாங்கு இரும்பிடிமேல் கைவைத்தோடும்
களிறுரித்த கங்காளா, எங்கள் கோவே
நிலத்தார் அவர்தமக்கே பொறையாய் நாளும்
நில்லா உயிரோம்பு நீதனேன்நான்
அலுத்தேன் அடியேனை அஞ்சேல்என்னாய்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(5)
நறுமா மலர்கொய்து நீரில் மூழ்கி
நாள்தோறும் நின்கழலே ஏத்தி வாழ்த்தித்
துறவாத துன்பம் துறந்தேன் தன்னைச்
சூழுலகில் ஊழ்வினை வந்துற்றால் என்னே
உறவாகி வானவர்கள் முற்றும் வேண்ட
ஒலிதிரைநீர்க் கடல் நஞ்சுண்டுய்யக் கொண்ட
அறவா அடியேனை அஞ்சேல்என்னாய்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(6)
கோன்நாரணன் அங்கம் தோள்மேல் கொண்டு
கொழு மலரான் தன்சிரத்தைக் கையிலேந்திக்
கானார் களிற்றுரிவைப் போர்வை மூடிக்
கங்காள வேடராய் எங்கும் செல்வீர்
நானார் உமக்கோர் வினைக் கேடனேன்
நல்வினையும் தீவினையும் எல்லாம் முன்னே
ஆனாய் அடியேனை அஞ்சேல்என்னாய்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(7)
உழையுரித்த மானுரிதோல் ஆடையானே
உமையவள்தம் பெருமானே, இமையோர் ஏறே
கழையிறுத்த கருங்கடல் நஞ்சுண்ட கண்டா
கயிலாய மலையானே, உன்பால் அன்பர்
பிழைபொறுத்தி என்பதுவும் பெரியோய் நிந்தன்
கடனன்றே, பேரருள்உன் பாலதன்றே
அழையுறுத்து மாமயில்கள் ஆலும் சோலை
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(8)
உலந்தார் தலைகலன் ஒன்றேந்தி வானோர்
உலகம் பலிதிரிவாய், உன்பால் அன்பு
கலந்தார் மனங்கவரும் காதலானே
கனலாடும் கையவனே, ஐயா, மெய்யே
மலந்தாங்கு உயிர்ப்பிறவி மாயக்காய
மயக்குளே விழுந்தழுந்தி நாளும் நாளும்
அலந்தேன், அடியேனை அஞ்சேல் என்னாய்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(9)
பல்லார்ந்த வெண்தலை கையிலேந்திப்
பசுவேறி ஊரூரன் பலிகொள்வானே
கல்லார்ந்த மலைமகளும் நீயும் எல்லாம்
கரிகாட்டில் ஆட்டுகந்தீர், கருதீராகில்
எல்லாரும் என்தன்னை இகழ்வர் போலும்
ஏழைஅமண் குண்டர் சாக்கியர்கள் ஒன்றுக்கு
அல்லாதார் திறத்தொழிந்தேன் அஞ்சேல்என்னாய்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
(10)
துறந்தார்தம் தூநெறிக்கண் சென்றேன் அல்லேன்
துணைமாலை சூட்டநான் தூயேன் அல்லேன்
பிறந்தேன்நின் திருவருளே பேசின் அல்லால்
பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே
செறிந்தார் மதிஇலங்கைக் கோமான் தன்னைச்
செறுவரைக்கீழ் அடர்த்தருளிச் செய்கையெல்லாம்
அறிந்தேன் அடியேனை அஞ்சேல்என்னாய்
ஆவடுதண்துறை உறையும் அமரர்ஏறே
தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:
சைவ சமயத்திற்கு அளப்பரிய தொண்டாற்றி வரும் பிரதான வலைத்தளங்களில், தேவாரம் உள்ளிட்ட பன்னிரு திருமுறைகளின் மூலம் பேணிப் பாதுகாக்கப் பெற்று வருக...
