திருவாரூர் – சுந்தரர் தேவாரம் (6):

(1)
மீளா அடிமை உமக்கே ஆளாய்ப்
    பிறரை வேண்டாதே
மூளாத் தீப்போல் உள்ளே கனன்று
    முகத்தால் மிகவாடி
ஆளாய் இருக்கும் அடியார் தங்கள்
    அல்லல் சொன்னக்கால்
வாளாங்கிருப்பீர் திருவாரூரீர்
    வாழ்ந்து போதீரே
(2)
விற்றுக் கொள்வீர் ஒற்றியல்லேன்
    விரும்பி ஆட்பட்டேன்
குற்றம் ஒன்றும் செய்ததில்லை
    கொத்தையாக்கினீர்
எற்றுக்கடிகேள் என்கண் கொண்டீர்
    நீரே பழிப்பட்டீர்
மற்றைக் கண்தான் தாராது ஒழிந்தால்
    வாழ்ந்து போதீரே
(3)
அன்றில் முட்டாது அடையும் சோலை
    ஆரூர் அகத்தீரே
கன்று முட்டி உண்ணச் சுரந்த
    காலி அவைபோல
என்றும் முட்டாப் பாடும் அடியார்
    தங்கண் காணாது
குன்றின் முட்டிக் குழியில் விழுந்தால்
    வாழ்ந்து போதீரே
(4)
துருத்தி உறைவீர், பழனம் பதியாச்
    சோற்றுத்துறை ஆள்வீர்
இருக்கை திருவாரூரே உடையீர்
    மனமே எனவேண்டா
அருத்தியுடைய அடியார் தங்கள்
    அல்லல் சொன்னக்கால்
வருத்தி வைத்து மறுமைப் பணித்தால்
    வாழ்ந்து போதீரே
(5)
செந்தண் பவளம் திகழும் சோலை
    இதுவோ திருவாரூர்
எந்தம் அடிகேள் இதுவே ஆமாறு
    உமக்கு ஆட்பட்டோர்க்குச்
சந்தம் பலவும் பாடும் அடியார்
    தங்கண் காணாது
வந்து எம்பெருமான் முறையோ என்றால்
    வாழ்ந்து போதீரே
(6)
தினைத்தாள் அன்ன செங்கால் நாரை
    சேரும் திருவாரூர்ப்
புனத்தார் கொன்றைப் பொன்போல் மாலைப்
    புரிபுன் சடையீரே
தனத்தால் இன்றித் தாந்தாம் மெலிந்து
    தங்கண் காணாது
மனத்தால் வாடி அடியார் இருந்தால்
    வாழ்ந்து போதீரே
(7)
ஆயம் பேடை அடையும் சோலை
    ஆரூர் அகத்தீரே
ஏ எம்பெருமான் இதுவே ஆமாறு
    உமக்கு ஆட்பட்டோர்க்கு
மாயம் காட்டிப் பிறவி காட்டி
    மறவா மனம் காட்டிக்
காயம் காட்டிக் கண்ணீர் கொண்டால்
    வாழ்ந்து போதீரே
(8)
கழியாய்க் கடலாய்க் கலனாய் நிலனாய்க்
    கலந்த சொல்லாகி
இழியாக் குலத்தில் பிறந்தோம், உம்மை
    இகழாது ஏத்துவோம்
பழிதான் ஆவதறியீர் அடிகேள்
    பாடும் பத்தரோம்
வழிதான் காணாது அலமந்திருந்தால்
    வாழ்ந்து போதீரே
(9)
பேயோடேனும் பிரிவொன்றின்னாது
    என்பர் பிறரெல்லாம்
காய்தான் வேண்டில் கனிதான் அன்றோ
    கருதிக் கொண்டக்கால்
நாய்தான் போல நடுவே திரிந்தும்
    உமக்கு ஆட்பட்டோர்க்கு
வாய்தான் திறவீர் திருவாரூரீர்
    வாழ்ந்து போதீரே
(10)
செருந்தி செம்பொன் மலரும் சோலை
    இதுவோ திருவாரூர்
பொருந்தித் திருமூலட்டானம்மே
    இடமாக் கொண்டீரே
இருந்தும் நின்றும் கிடந்தும் உம்மை
    இகழாது ஏத்துவோம்
வருந்தி வந்தும் உமக்கொன்றுரைத்தால்
    வாழ்ந்து போதீரே
(11)
காரூர் கண்டத்தெண்தோள் முக்கண்
    கலைகள் பலவாகி
ஆரூர்த் திருமூலட்டானத்தே
    அடிப்பேர் ஆரூரன்
பாரூர் அறிய என்கண் கொண்டீர்
    நீரே பழிப்பட்டீர்
வாரூர் முலையாள் பாகம் கொண்டீர்
    வாழ்ந்து போதீரே

 

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page