திருவாரூர் – சுந்தரர் தேவாரம் (3):

<– திருவாரூர்

 

(1)
பத்திமையும் அடிமையையும்
    கைவிடுவான் பாவியேன்
பொத்தின நோயதிதனைப்
    பொருளறிந்தேன் போய்த்தொழுவேன்
முத்தினை மாமணி தன்னை
    வயிரத்தை மூர்க்கனேன்
எத்தனைநாள் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(2)
ஐவணமாம் பகழியுடை
    அடல் மதனன் பொடியாகச்
செவ்வணமாம் திருநயனம்
    விழிசெய்த சிவமூர்த்தி
மையணவும் கண்டத்து
    வளர்சடை எம் ஆரமுதை
எவ்வணம் நான் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(3)
சங்கலக்கும் தடங்கடல் வாய்
    விடஞ்சுட வந்தமரர் தொழ
அங்கலக்கண் தீர்த்து விடம்
    உண்டுகந்த அம்மானை
இங்கலக்கும் உடற்பிறந்த
    அறிவிலியேன் செறிவின்றி
எங்குலக்கப் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(4)
இங்ஙனம் வந்திடர்ப் பிறவிப்
    பிறந்தயர்வேன் அயராமே
அங்ஙனம் வந்தெனை ஆண்ட
    அருமருந்தென் ஆரமுதை
வெங்கனல் மாமேனியனை
    மான்மருவும் கையானை
எங்ஙனம் நான் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(5)
செப்பரிய அயனொடு மால்
    சிந்தித்தும் தெரிவரிய
அப்பெரிய திருவினையே
    அறியாதே அருவினையேன்
ஒப்பரிய குணத்தானை
    இணையிலியை அணைவின்றி
எப்பரிசு பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(6)
வன்னாக நாண்வரைவில்
    அங்கி கணை அரிபகழி
தன்னாகம் உறவாங்கிப்
    புரமெரித்த தன்மையனை
முன்னாக நினையாத
    மூர்க்கனேன் ஆக்கை சுமந்து
என்னாகப் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(7)
வன்சயமாய் அடியான்மேல்
    வருங்கூற்றின் உரங்கிழிய
முன்சயமார் பாதத்தான்
    முனிந்துகந்த மூர்த்திதனை
மின்செயும் வார் சடையானை
    விடையானை அடைவின்றி
என்செய நான் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(8)
முன்னெறி வானவர் கூடித்
    தொழுதேத்து முழுமுதலை
அந்நெறியை அமரர் தொழும்
    நாயகனை, அடியார்கள்
செந்நெறியைத், தேவர்குலக்
    கொழுந்தை மறந்திங்ஙனம்நான்
என்னறிவான் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(9)
கற்றுளவான் கனியாய
    கண்ணுதலைக் கருத்தார
உற்றுளனாம் ஒருவனைமுன்
    இருவர் நினைந்தினிதேத்தப்
பெற்றுளனாம் பெருமையனைப்
    பெரிதடியே கையகன்றிட்டு
எற்றுளனாய்ப் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(10)
ஏழிசையாய் இசைப்பயனாய்
    இன்னமுதாய், என்னுடைய
தோழனுமாய், யான்செய்யும்
    துரிசுகளுக்குடனாகி
மாழைஒண்கண் பரவையைத்
    தந்தாண்டானை, மதியில்லா
ஏழையேன் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(11)
வங்கமலி கடல்நஞ்சை
    வானவர்கள் தாம்உய்ய
நுங்கி அமுதவர்க்கருளி
    நொய்யேனைப் பொருட்படுத்துச்
சங்கிலியோடெனைப் புணர்த்த
    தத்துவனைச் சழக்கனேன்
எங்குலக்கப் பிரிந்திருக்கேன்
    என்ஆரூர் இறைவனையே
(12)
பேரூரு மதகரியின்
    உரியானைப் பெரியவர்தம்
சீரூரும் திருவாரூர்ச்
    சிவனடியே திறம்விரும்பி
ஆரூரன் அடித்தொண்டன்
    அடியன்சொல் அகலிடத்தில்
ஊரூரன் இவைவல்லார்
    உலகவர்க்கு மேலாரே

 

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page