திருவாரூர் – சுந்தரர் தேவாரம் (4):

<– திருவாரூர்

 

(1)
அந்தியும் நண்பகலும் அஞ்சுபதம் சொல்லி
முந்தி எழும் பழைய வல்வினை மூடாமுன்
சிந்தை பராமரியாத் தென் திருவாரூர் புக்கு
எந்தை பிரானாரை என்றுகொல் எய்துவதே
(2)
நின்ற வினைக்கொடுமை நீங்க இருபொழுதும்
துன்று மலரிட்டுச் சூழும் வலஞ்செய்து
தென்றல் மணங்கமழும் தென் திருவாரூர் புக்கு
எந்தன் மனம்குளிர என்றுகொல் எய்துவதே
(3)
முன்னை முதற்பிறவி மூதறியாமையினால்
பின்னை நினைந்தனவும் பேதுறவும் ஒழியச்
செந்நெல் வயற்கழனித் தென் திருவாரூர் புக்கு
என்னுயிர்க்கின்னமுதை என்றுகொல் எய்துவதே
(4)
நல்ல நினைப்பொழிய நாள்களில் ஆருயிரைக்
கொல்ல நினைப்பனவும் குற்றமும் அற்றொழியச்
செல்வ வயல்கழனித் தென் திருவாரூர் புக்கு
எல்லை மிதித்தடியேன் என்றுகொல் எய்துவதே
(5)
கடுவரி மாக்கடலுள் காய்ந்தவன் தாதையை, முன்
சுடுபொடி மெய்க்கணிந்த சோதியை, வன்தலைவாய்
அடுபுலி ஆடையனை, ஆதியை, ஆரூர் புக்கு
இடுபலி கொள்ளியை நான் என்றுகொல் எய்துவதே
(6)
சூழொளி நீர்நிலம்தீத் தாழ்வளி ஆகாசம்
வாழுயர் வெங்கதிரோன் வண்தமிழ் வல்லவர்கள்
ஏழிசை ஏழ்நரம்பின் ஓசையை ஆரூர்புக்கு
ஏழுலகாளியை நான் என்றுகொல் எய்துவதே
(7)
கொம்பன நுண்ணிடையாள் கூறனை, நீறணிந்த
வம்பனை, எவ்வுயிர்க்கும் வைப்பினை, ஒப்பமரர்
செம்பொனை, நன்மணியைத், தென்திருவாரூர் புக்கு
என்பொனை, என்மணியை என்றுகொல் எய்துவதே
(8)
ஆறணி நீள்முடிமேல் ஆடரவம் சூடிப்
பாறணி வெண்தலையில் பிச்சைகொள் நச்சரவன்
சேறணி தண்கழனித் தென் திருவாரூர் புக்கு
ஆறணி எம்இறையை என்றுகொல் எய்துவதே
(9)
மண்ணினை உண்டுமிழ்ந்த மாயனும், மாமலர்மேல்
அண்ணலும் நண்ணரிய ஆதியை, மாதினொடும்
திண்ணிய மாமதில்சூழ் தென் திருவாரூர் புக்கு
எண்ணிய கண்குளிர என்றுகொல் எய்துவதே
(10)
மின்னெடும் செஞ்சடையான் மேவிய ஆரூரை
நன்னெடும் காதன்மையால் நாவலர் கோன்ஊரன்
பன்னெடும் சொல்மலர் கொண்டிட்டன பத்தும் வல்லார்
பொன்னுடை விண்ணுலகம் நண்ணுவர் புண்ணியரே

 

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page