திருப்புகலூர் – அப்பர் தேவாரம் (18) – (பொது):

<– திருப்புகலூர்

(1)
சிவனெனும் ஓசைஅல்லதறையோ உலகில் திருநின்ற செம்மை உளதே
அவனுமொர் ஐயமுண்ணி, அதள்ஆடை ஆவது, அதன் மேலொர் ஆடலரவம்
கவண்அளவுள்ள உண்கு, கரிகாடு கோயில், கலனாவது ஓடு கருதில்
அவனது பெற்றி கண்டும் அவன்நீர்மை கண்டும் அகநேர்வர் தேவர்அவரே
(2)
விரிகதிர் ஞாயிறல்லர், மதியல்லர், வேத விதியல்லர், விண்ணு நிலனும்
திரிதரு வாயு அல்லர், செறுதீயும் அல்லர், தெளிநீரும் அல்லர், தெரியில்
அரிதரு கண்ணியாளை ஒருபாகமாக அருள் காரணத்தில் வருவார்
எரிஅரவார மார்பர், இமையாரும் அல்லர், இமைப்பாரும் அல்லர் இவரே
(3)
தேய்பொடி வெள்ளை பூசி, அதன்மேலொர் திங்கள் திலகம் பதித்த நுதலர்
காய்கதிர் வேலை நீல ஒளிமா மிடற்றர், கரிகாடர், காலொர் கழலர்
வேயுடனாடு தோளி அவள்விம்ம வெய்ய மழுவீசி வேழ உரிபோர்த்து
ஏயிவர் ஆடுமாறும், இவள் காணுமாறும், இதுதான் இவர்க்கொர் இயல்பே
(4)
வளர்பொறி ஆமை புல்கி, வளர்கோதை வைகி,;வடிதோலும் நூலும் வளரக்
கிளர்பொறி நாகமொன்று மிளிர்கின்ற மார்பர், கிளர்காடு நாடு மகிழ்வர்
நளிர்பொறி மஞ்ஞையன்ன தளிர்போன்று சாயலவள் தோன்று வாய்மை பெருகிக்
குளிர்பொறி வண்டுபாடு குழலாள் ஒருத்தி உளள்போல் குலாவியுடனே
(5)
உறைவது காடு போலும், உரிதோல் உடுப்பர், விடையூர்வதோடு கலனா
இறையிவர் வாழும் வண்ணம் இதுவேலும் ஈசர் ஒருபால் இசைந்ததொருபால்
பிறைநுதல் பேதை மாதர் உமையென்னும் நங்கை பிறழ்பாட நின்று பிணைவான்
அறைகழல் வண்டுபாடும் அடிநீழல் ஆணை கடவாது அமரருலகே
(6)
கணிவளர் வேங்கையோடு, கடிதிங்கள் கண்ணி, கழல்கால் சிலம்பழகார்
அணிகிளரார வெள்ளை தவழ்சுண்ண வண்ண வியலார் ஒருவர்இருவர்
மணிகிளர் மஞ்ஞையால மழையாடு சோலை மலையான் மகட்கும் இறைவர்
அணிகிளர்அன்ன வண்ணம் அவள்வண்ண வண்ணம் அவர்வண்ண வண்ணம் அழலே
(7)
நகைவளர் கொன்றை துன்று நகுவெண்தலையர், நளிர்கங்கை தங்கு முடியர்
மிகைவளர் வேதகீத முறையோடும் வல்ல கறைகொள் மணிசெய் மிடறர்
முகைவளர் கோதை மாதர் முனிபாடுமாறும் எரியாடுமாறும் இவர்கைப்
பகைவளர் நாகம் வீசி மதிஅங்குமாறும் இதுபோலும் ஈசர் இயல்பே
(8)
ஒளிவளர் கங்கை தங்கும் ஒளி மால்அயன் தன்உடல் வெந்து வீய சுடர்நீறு
அணிகிளரார வெள்ளை தவழ் சுண்ண வண்ணர், தமியார் ஒருவர் இருவர்
களிகிளர் வேடமுண்டொர் கடமா உரித்த உடைதோல் தொடுத்த கலனார்
அணிகிளர்அன்ன தொல்லை அவள்பாகமாக எழில்வேதம் ஒதும்அவரே
(9)
மலைமட மங்கையோடும்; வடகங்கை நங்கை மணவாளராகி மகிழ்வர்
தலைகலனாக உண்டு, தனியே திரிந்து, தவ வாணராகி முயல்வர்
விலையிலி சாந்தமென்று வெறிநீறு பூசி விளையாடும் வேட விகிர்தர்
அலைகடல் வெள்ள முற்றும் அலறக் கடைந்த அழல்நஞ்சம் உண்ட அவரே
(10)
புதுவிரி பொன்செய் ஓலை ஒருகாது, ஓர் காது சுரிசங்கம் நின்று புரள
விதிவிதி வேத கீதம் ஒருபாடும் ஓத, ஒரு பாடு மெல்ல நகுமால்
மதுவிரி கொன்றை துன்று சடைபாக மாதர் குழல்பாகமாக வருவர்
இதுஇவர் வண்ண வண்ணம் இவள்வண்ண வண்ணம் எழில்வண்ண வண்ணம் இயல்பே

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page