திருநெய்த்தானம் – அப்பர் தேவாரம் (2):

<– திருநெய்த்தானம்

(1)
பாரிடம் சாடிய பல்லுயிர் வான் அமரர்க்கருளிக்
காரடைந்த கடல் வாயுமிழ் நஞ்சமுதாக உண்டான்
ஊரடைந்து இவ்வுலகில்பலி கொள்வது நாமறியோம்
நீரடைந்த கரைநின்ற நெய்த்தானத்திருந்தவனே
(2)
தேய்ந்திலங்கும் சிறு வெண்மதியாய், நின் திருச்சடைமேல்
பாய்ந்த கங்கைப் புனல் பன்முகமாகிப் பரந்தொலிப்ப
ஆய்ந்திலங்கும் மழு வேலுடையாய், அடியேற்கு உரைநீ
ஏந்திள மங்கையும் நீயும் நெய்த்தானத்திருந்ததுவே
(3)
கொன்றடைந்தாடிக் குமைத்திடும் கூற்றமொன்னார் மதில்மேல்
சென்றடைந்தாடிப் பொருததும் தேசமெல்லாம் அறியும்
குன்றடைந்தாடும் குளிர்பொழில் காவிரியின் கரைமேல்
சென்றடைந்தார் வினை தீர்க்கும் நெய்த்தானத்திருந்தவனே
(4)
கொட்டு முழவரவத்தொடு கோலம் பலஅணிந்து
நட்டம் பல பயின்றாடுவர் நாகம் அரைக்கசைத்துச்
சிட்டர் திரிபுரம் தீயெழச் செற்ற சிலையுடையான்
இட்டம் உமையொடு நின்ற நெய்த்தானத்திருந்தவனே
(5)
கொய்ம்மலர்க் கொன்றை துழாய் வன்னி மத்தமும் கூவிளமும்
மெய்ம்மலர் வேய்ந்த விரிசடைக் கற்றை, விண்ணோர் பெருமான்
மைம்மலர் நீலநிறம் கருங்கண்ணியோர் பால் மகிழ்ந்தான்
நின்மலன் ஆடல்நிலய நெய்த்தானத்திருந்தவனே
(6)
பூந்தார் நறுங்கொன்றை மாலையை வாங்கிச் சடைக்கணிந்து
கூர்ந்தார் விடையினை ஏறிப்பல் பூதப்படை நடுவே
போந்தார் புறவிசை பாடவும் ஆடவும் கேட்டருளிச்
சேர்ந்தார் உமையவளோடு நெய்த்தானத்திருந்தவனே
(7)
பற்றின பாம்பன் படுத்த புலியுரித் தோலுடையன்
முற்றின மூன்று மதில்களை மூட்டி எரித்தறுத்தான்
சுற்றிய பூதப் படையினன், சூலமழு ஒருமான்
செற்றுநம் தீவினை தீர்க்கும் நெய்த்தானத்திருந்தவனே
(8)
விரித்த சடையினன், விண்ணவர் கோன், விடமுண்ட கண்டன்
உரித்த கரியுரி மூடி ஒன்னார் மதில் மூன்றுடனே
எரித்த சிலையினன், ஈடழியாதென்னை ஆண்டு கொண்ட
தரித்த உமையவளோடு நெய்த்தானத்திருந்தவனே
(9)
தூங்கான் துளங்கான், துழாய்கொன்றை துன்னிய செஞ்சடைமேல்
வாங்கா மதியமும் வாளரவும் கங்கைதான் புனைந்தான்
தேங்கார் திரிபுரம் தீயெழ எய்து தியக்கறுத்து
நீங்கான் உமையவளோடு நெய்த்தானத்திருந்தவனே
(10)
ஊட்டி நின்றான் பொருவானில மும்மதி தீஅம்பினால்
மாட்டிநின்றான் அன்றினார் வெந்து வீழவும், வானவர்க்குக்
காட்டி நின்றான், கதமாக் கங்கை பாயவொர் வார்சடையை
நீட்டி நின்றான், திருநின்ற நெய்த்தானத்து இருந்தவனே

 

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page