(1)
வானவர் தானவர் வைகல் மலர் கொணர்ந்திட்டிறைஞ்சித்
தானவர் மால் பிரமன் அறியாத தகைமையினான்
ஆனவன் ஆதிபுராணன், அன்றோடிய பன்றிஎய்த
கானவனைக் கண்டியூர் அண்ட வாணர் தொழுகின்றதே
(2)
வான மதியமும் வாளரவும் புனலோடு சடைத்
தானம் அதுவென வைத்துழல்வான், தழல் போல்உருவன்
கான மறியொன்று கையுடையான், கண்டியூர் இருந்த
ஊனமில் வேதம்உடையனை நாமடி உள்குவதே
(3)
பண்டங்கறுத்ததோர் கையுடையான், படைத்தான் தலையை
உண்டங்கறுத்ததும் ஊரொடு நாடவை தானறியும்
கண்டம் கறுத்த மிடறுடையான், கண்டியூர் இருந்த
தொண்டர் பிரானைக் கண்டீர் அண்டவாணர் தொழுகின்றதே
(4)
முடியின் முற்றாததொன்று இல்லை, எல்லாமுடன் தானுடையான்
கொடியும் உற்ற விடையேறியோர், கூற்றொரு பாலுடையான்
கடியமுற்ற வினைநோய் களைவான், கண்டியூர் இருந்தான்
அடியும் உற்றார் தொண்டர், இல்லை கண்டீர் அண்டவானவரே
(5)
பற்றியொர் ஆனை உரித்தபிரான், பவளத்திரள் போல்
முற்றும் அணிந்ததொர் நீறுடையான், முன்னமே கொடுத்த
கல்தங்குடையவன் தானறியான், கண்டியூர் இருந்த
குற்றமில் வேதம் உடையானையாம் அண்டர் கூறுவதே
(6)
போர்ப்பனை யானை உரித்த பிரான், பொறிவாய் அரவம்
சேர்ப்பது, வானத் திரைகடல் சூழுலகம் இதனைக்
காப்பது காரணமாகக் கொண்டான், கண்டியூர் இருந்த
கூர்ப்புடை ஒள்வாள் மழுவனையாம் அண்டர் கூறுவதே
(7)
அட்டது காலனை, ஆய்ந்தது வேதம் ஆறங்கம், அன்று
சுட்டது காமனைக் கண்ணதனாலே, தொடர்ந்தெரியக்
கட்டவை மூன்றும் எரித்த பிரான்; கண்டியூர் இருந்த
குட்டமுன் வேதப் படையனையாம் அண்டர் கூறுவதே
(8)
அட்டும் ஒலிநீர், அணி மதியும், மலரான எல்லாம்
இட்டுப் பொதியும் சடைமுடியான், இண்டை மாலை அங்கைக்
கட்டும் அரவது தானுடையான், கண்டியூர் இருந்த
கொட்டும் பறையுடைக் கூத்தனையாம் அண்டர் கூறுவதே
(9)
மாய்ந்தன தீவினை, மங்கின நோய்கள், மறுகிவிழத்
தேய்ந்தன பாவம், செறுக்ககில்லா நம்மைச் செற்று, அநங்கைப்
காய்ந்த பிரான், கண்டியூர் எம்பிரான், அங்கம் ஆறினையும்
ஆய்ந்த பிரான் அல்லனோ அடியேனை ஆட்கொண்டவனே
(10)
மண்டி மலையை எடுத்து மத்தாக்கிய வாசுகியைத்
தண்டி அமரர் கடைந்த கடல்விடம் கண்டருளி
உண்ட பிரான், நஞ்சொளித்த பிரான், அஞ்சியோடி நண்ணக்
கண்ட பிரான் அல்லனோ கண்டியூர் அண்ட வானவனே
தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:
சைவ சமயத்திற்கு அளப்பரிய தொண்டாற்றி வரும் பிரதான வலைத்தளங்களில், தேவாரம் உள்ளிட்ட பன்னிரு திருமுறைகளின் மூலம் பேணிப் பாதுகாக்கப் பெற்று வருக...
