திருஆமாத்தூர் – அப்பர் தேவாரம் (2):

<– திருஆமாத்தூர்

(1)
வண்ணங்கள் தாம்பாடி வந்து நின்று
    வலிசெய்து வளை கவர்ந்தார், வகையால் நம்மைக்
கண்ணம்பால் நின்றெய்து கனலப் பேசிக்
    கடியதோர் விடையேறிக் காபாலியார்
சுண்ணங்கள் தாம்கொண்டு துதையப் பூசித்
    தோலுடுத்து நூல்பூண்டு தோன்றத் தோன்ற
அண்ணலார் போகின்றார் வந்து காணீர்
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே
(2)
வெந்தார்வெண் பொடிப்பூசி, வெள்ளை மாலை
    விரிசடைமேல் தாம்சூடி, வீணையேந்திக்
கந்தாரம் தாம்முரலாப் போகா நிற்கக்
    கறைசேர் மணிமிடற்றீர் ஊரேதென்றேன்
நொந்தார்போல் வந்தெனதில்லே புக்கு
    நுடங்கேர் இடைமடவாய் நம்மூர் கேட்கில்
அந்தாமரை மலர்மேல் அளிவண்டு யாழ்செய்
    ஆமாத்தூர் என்றடிகள் போயினாரே
(3)
கட்டங்கம் தாமொன்று கையிலேந்திக்
    கடிய விடையேறிக் காபாலியார்
இட்டங்கள் தாம்பேசி இல்லே புக்கு
    இடும்பலியும் இடக்கொள்ளார் போவாரல்லர்
பட்டிமையும் படிறுமே பேசா நின்றார்
    பார்ப்பாரைப் பரிசழிப்பார் போல்கின்றார் தாம்
அட்டிய சில்பலியும் கொள்ளார் விள்ளார்
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே
(4)
பசைந்தபல பூதத்தர் பாடலாடல்
    படநாகக் கச்சையர், பிச்சைக்கென்றங்கு
இசைந்ததோர் இயல்பினர், எரியின் மேனி
    இமையாமுக் கண்ணினர், நால் வேதத்தர்
பிசைந்த திருநீற்றினர், பெண்ணோர் பாகம்
    பிரிவறியாப் பிஞ்ஞகனார், தெண்ணீர்க் கங்கை
அசைந்த திருமுடியர், அங்கைத் தீயர்
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே
(5)
உருளுடைய தேர்புரவி, ஓடும் யானை
    ஓன்றாலும் குறைவில்லை ஊர்தி வெள்ளேறு
இருளுடைய கண்டத்தர் செந்தீ வண்ணர்
    இமையவர்கள் தொழுதேத்தும் இறைவனார்தாம்
பொருளுடையர் அல்லர், இலரும்அல்லர்
    புலித்தோல் உடையாகப் பூதம் சூழ
அருளுடைய அங்கோதை மாலை மார்பர்
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே
(6)
வீறுடைய ஏறேறி நீறு பூசி
    வெண்தோடு பெய்திடங்கை வீணையேந்திக்
கூறுடைய மடவாளோர் பாகம் கொண்டு
    குழையாடக் கொடுகொட்டி கொட்டா வந்து
பாறுடைய படுதலையோர் கையிலேந்திப்
    பலிகொள்வார் அல்லர் படிறே பேசி
ஆறுடைய சடைமுடியெம் அடிகள் போலும்
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே
(7)
கையோர் கபாலத்தர், மானின் தோலர்
    கருத்துடையர் நிருத்தராய்க் காண்பார் முன்னே
செய்ய திருமேனி வெண்ணீறாடித்
    திகழ்புன் சடைமுடிமேல் திங்கள் சூடி
மெய்யொரு பாகத்துமையை வைத்து
    மேவார் திரிபுரங்கள் வேவச் செய்து
ஐயனார் போகின்றார் வந்து காணீர்
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே
(8)
ஒன்றாலும் குறைவில்லை ஊர்தி வெள்ளேறு
    ஒற்றியூர் உம்மூரே உணரக் கூறீர்
நின்றுதான் என்செய்வீர் போவீராகில்
    நெற்றிமேல் கண்காட்டி நிறையும் கொண்டீர்
என்றும்தான் இவ்வகையே இடர்செய்கின்றீர்
    இருக்குமூர் இனியறிந்தோம் ஏகம்பமோ
அன்றித்தான் போகின்றீர் அடிகள் எம்மோடு
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே
(9)
கல்லலகு தாம்கொண்டு காளத்தியார்
    கடிய விடையேறிக் காணக் காண
இல்லமே தாம்புகுதா இடுமின் பிச்சை
    என்றாருக்கெதிர் எழுந்தேன் எங்கும் காணேன்
சொல்லாதே போகின்றீர் உம்மூர் ஏது
    துருத்தி பழனமோ நெய்த்தானமோ
அல்லலே செய்தடிகள் போகின்றார்தாம்
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே
(10)
மழுங்கலா நீறாடும் மார்பர் போலும்
    மணிமிழலை மேய மணாளர் போலும்
கொழுங்குவளைக் கோதைக்கிறைவர் போலும்
    கொடுகொட்டி தாளம் உடையார் போலும்
செழும் கயிலாயத்தெம் செல்வர் போலும்
    தென்அதிகை வீரட்டம் சேர்ந்தார் போலும்
அழுங்கினாரை உறவு தீர்ப்பார் போலும்
    அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐயனாரே

Leave a Comment

தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:

You cannot copy content of this page