(1)
எத்தாயர் எத்தந்தை எச்சுற்றத்தார்
எம்மாடு சும்மாடாம் ஏவர் நல்லார்
செத்தால் வந்துதவுவார் ஒருவரில்லை
சிறுவிறகால் தீமூட்டிச் செல்லா நிற்பர்
சித்தாய வேடத்தாய் நீடு பொன்னித்
திருவானைக்கா உடைய செல்வா, எந்தன்
அத்தா, உன்பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(2)
ஊனாகி உயிராகி, அதனுள் நின்ற
உணர்வாகிப், பிறஅனைத்தும் நீயாய் நின்றாய்
நானேதும் அறியாமே என்னுள் வந்து
நல்லனவும் தீயனவும் காட்டா நின்றாய்
தேனாரும் கொன்றையனே நின்றியூராய்
திருவானைக்காவில் உறை சிவனே, ஞானம்
ஆனாய், உன்பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(3)
ஒப்பாய் இவ்வுலகத்தோடு ஒட்டி வாழ்வான்
ஒன்றலாத் தவத்தாரோடுடனே நின்று
துப்பாரும் குறையடிசில் துற்றி நற்றுன்
திறம்மறந்து திரிவேனைக் காத்து நீவந்து
எப்பாலும் நுன்னுணர்வே ஆக்கியென்னை
ஆண்டவனே, எழில்ஆனைக்காவா, வானோர்
அப்பா, உன்பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(4)
நினைத்தவர்கள் நெஞ்சுளாய் வஞ்சக் கள்வா
நிறைமதியம் சடைவைத்தாய், அடையாதுன் பால்
முனைத்தவர்கள் புரமூன்றும் எரியச் செற்றாய்
முன்னானைத் தோல்போர்த்த முதல்வா என்றும்
கனைத்துவரும் எருதேறும் காள கண்டா
கயிலாய மலையா நின் கழலே சேர்ந்தேன்
அனைத்துலகும் ஆள்வானே ஆனைக்காவா
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(5)
இம்மாயப் பிறப்பென்னும் கடலாம் !துன்பத்
திடைச் சுழிப்பட்டு இளைப்பேனை இளையா வண்ணம்
கைம்மான மனத்துதவிக் கருணை செய்து
காதல்அருளவை வைத்தாய், காண நில்லாய்
வெம்மான மதகரியின் உரிவை போர்த்த
வேதியனே, தென்ஆனைக்காவுள் மேய
அம்மான்நின் பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(6)
உரையாரும் புகழானே ஒற்றியூராய்
கச்சியே கம்பனே காரோணத்தாய்
விரையாரும் மலர்தூவி வணங்குவார்பால்
மிக்கானே, அக்கரவம் ஆரம் பூண்டாய்
திரையாரும் புனல்பொன்னித் தீர்த்தம் மல்கு
திருவானைக்காவில் உறைதேனே, வானோர்
அரையா, உன்பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(7)
மையாரும் மணிமிடற்றாய் மாதோர் கூறாய்
மான்மறியும் மாமழுவும் அனலும் ஏந்தும்
கையானே, காலனுடல் மாளச் செற்ற
கங்காளா, முன்கோளும் விளைவும் ஆனாய்
செய்யானே, திருமேனி அரியாய், தேவர்
குலக்கொழுந்தே, தென்ஆனைக்காவுள் மேய
ஐயா உன்பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(8)
இலையாரும் சூலத்தாய் எண்தோளானே
எவ்விடத்தும் நீயல்லாதில்லை என்று
தலையாரக் கும்பிடுவார் தன்மையானே
தழல்மடுத்த மாமேருக் கையில் வைத்த
சிலையானே, திருவானைக்காவுள் மேய
தீயாடீ, சிறுநோயால் நலிவுண்டுள்ளம்
அலையாதே நின்னடியே அடையப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(9)
விண்ணாரும் புனல்பொதி செஞ்சடையாய், வேத
நெறியானே, எறிகடலின் நஞ்சமுண்டாய்
எண்ணாரும் புகழானே, உன்னை எம்மான்
என்றென்றே நாவினில் எப்பொழுதும் உன்னிக்
கண்ணாரக் கண்டிருக்கக் களித்தெப்போதும்
கடிபொழில்சூழ் தென்ஆனைக்காவுள் மேய
அண்ணா நின்பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
(10)
கொடியேயும் வெள்ளேற்றாய், கூளி பாடக்
குறள்பூதம் கூத்தாட நீயும்ஆடி
வடிவேயும் மங்கைதனை வைத்த மைந்தா
மதில் ஆனைக்கா உளாய், மாகாளத்தாய்
படியேயும் கடல்இலங்கைக் கோமான் தன்னைப்
பருமுடியும் திரள்தோளும் அடர்த்துகந்த
அடியே வந்தடைந்தடிமையாகப் பெற்றால்
அல்லகண்டம் கொண்டடியேன் என் செய்கேனே
தேவாரத் திருப்பதிகங்களுக்கான பாராயண வலைத்தளம்:
சைவ சமயத்திற்கு அளப்பரிய தொண்டாற்றி வரும் பிரதான வலைத்தளங்களில், தேவாரம் உள்ளிட்ட பன்னிரு திருமுறைகளின் மூலம் பேணிப் பாதுகாக்கப் பெற்று வருக...
